เมืองเทิง เมืองไม่ใหญ่เท่าไหร่ แต่อดีตเคยเป็นเมืองที่มีชื่อเสียงพอสมควร ในสมัยเจ้าฟ้าหลวงอัตถวรปัญโญ เป็นเจ้าผู้ครองนคร ในปี พ.ศ. 2331 เดือน 9 ลง 13 ค่ำ เจ้าหลวงอัตถวรปัญโญ พระองค์ได้พา เจ้านาย ท้าว ขุนนาง ในราชสำนัก ลงไปกราบทูล พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช พระมหากระษัตริย์ กรุงรัตนโกสินทร์ ขอเป็นข้าขอบขัณฑสีมา เมื่อนั้น พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ก็ทรงมีพระมหากรุณาโปรดฯ แต่งตั้ง เจ้าอัตถวรปัญโญให้เป็นเจ้าพระยาอัตถวรปัโญ เป็นเจ้าผู้ครองเมืองน่าน องค์ที่ 58(พ.ศ. 2334 - 2359)
เจ้าหลวงอัตถวรปัญโญ เป็นราชบุตรของพ่อเจ้าสุทธะ และแม่เจ้ากรรณิกา ทรงเป็น พระนัดดา(หลาน) ของเจ้าหลวงอริยวงศ์หวั่นท๊อก และทรงเป็นพระปนัดดา(เหลน) เจ้าพญาหลวงติ๋นมหาวงศ์ ได้ครองเมืองน่าน สืบต่อจาก พระยามงคลวรยศ เจ้าเมืองน่านผู้เป็นพระมาตุลา (น้าชาย)
ในปี พ.ศ. 2331 พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช พระราชทานเลื่อนยศ พระยาเจ้าหลวงอัตถวรปัญโญ ขึ้นเป็น สมเด็จเจ้าฟ้าอัตถวรปัญโญ และในปี พ.ศ. 2347 ได้รับพระราชทานเลื่อนยศ ขึ้นเป็น สมเด็จเจ้าฟ้าเมืองน่าน ท่านได้เป็นสมเด็จเจ้าฟ้าเมืองน่านได้ 5 ปี
สมเด็จเจ้าฟ้าท่านได้เสวยราชสมบัติเป็นเจ้าเมืองเทิง 3 ปีและเมืองน่าน 22้ปีี รวมท่านได้เป็นเจ้าเมืองเทิง และเจ้าผู้ครองนครน่าน 25 ปี
นับตั้งแต่นั้นมาเมืองเทิงกับเมืองน่านเลยเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ชื่อหมู่บ้านและวัดซ้ำกัน นามสกุลที่เพิ่งมีใช้ในสมัย ร.6 ก็ซ้ำๆกัน
